Gaten Slapen

Het begint bij mijn geboorte. Voor ‘t gemak.
Ik heb het natuurlijk alleen maar van horen zeggen, maar exact op het moment dat ik mijn eerste teug zuurstof naar mijn longen joeg, blies mijn moeder haar laatste adem uit.

Gaten slapen is een verhaal over terugkijken, over vriendschap en liefde, over opgroeien en loslaten. Over dingen die pijn doen, onnoemelijk veel pijn. Maar ook over dingen die elkaar laten groeien. Sanseveria’s bijvoorbeeld. En over wortels die dieper graven dan ze kunnen.

Gaten slapen is een parel van een boek, geschreven in een sobere, bijzonder krachtige stijl, die niemand onberoerd laat.