Tot voor enkele jaren wist Kathleen Verbiest (Merksem, °1980) niet wat ze later wilde worden: leerkracht, zangeres, schrijfster, amigurumi-ontwerper… De wereld leek haar veel te interessant om zich bij één ding te houden. Daarom probeerde ze een beetje van alles: ze gaf les in Vlaanderen, Noord-Ierland en Spanje. Ze schreef artikels voor Verzin-magazine en werd met haar kortverhalen en gedichten op azertyfactor.be meermaals verkozen tot Tip van de Week. Ze haakte draagtassen, eenhoorns en bonsai-boompjes. Ze zong jazz en swing bij de Malapata Swing Band, funk en soul bij Global Village, en blues en rock-‘n-roll bij de Bluesracers. Ze begon een blog die ondertussen van Nederland tot Mozambique geapprecieerd wordt.
De jongste jaren komt het schrijven van proza steeds vaker op de voorgrond. Want daar kan ze alles samen laten komen: daar vinden de psychologie en de geschiedenis elkaar, daar walst de muziek met de poëzie, daar vallen puzzelstukken op hun plaats en worden landsgrenzen overschreden.
Dat laatste deed Kathleen zelf trouwens ook. Op haar 28ste ging ze de liefde achterna en kwam terecht in Spanje. Sindsdien woont ze met haar man en dochter in een dorpje ten noorden van Valencia, waar ze elke ochtend met de hond tussen de sinaasappelbomen gaat wandelen.
Kathleen schrijft op alles wat ze te pakken krijgt: schriftjes, post-its, wc-papier, haar eigen armen of die van een onschuldige bijstaander. De uiteindelijke teksten zet ze wel braaf over naar haar laptop.
Kathleen werkt ook als freelance journalist voor Femma, het ledenmagazine van Femma Wereldvrouwen.
De diefstal van april is haar eerste roman: drie bijzondere, Spaanse liefdesverhalen over verlies, afscheid, verbondenheid en de veerkracht van het menselijke hart. Het boek verschijnt in de lente/zomer van 2022.