Stephaan Margodt, auteur van 'Het jongetje dat de messen telde'

Het jongetje dat de messen telde – Fragment #3

Geen 2 zonder 3, zegt het spreekwoord. En dus krijg je vandaag een derde fragment uit ‘Het jongetje dat de messen telde’, de intelligente roman van Stephaan Margodt.

Ze blijft maar aan mijn bloemkooloor trekken. Welke deur heeft ze voor me in petto: die van de garage, het berghok, het toilet of het washok?

Ik krijg een duw in de rug en vlieg het berghok in. Ik kan bomma in haar rolstoel nog net ontwijken. De deur gaat op slot. Het peertje wordt uitgeknipt. Volstrekte duisternis.

Ik laat me op mijn hurken zakken en probeer rustig te blijven, hoewel mijn hart als een dolleman tekeergaat. Het duurt zo’n twaalf minuten voor mijn pupillen het wijdst staan en contouren in het donker kunnen onderscheiden. Dat weet ik. Een kwestie van geduld. Bomma ruikt naar een stoffige strobaal. Ik ken die geur van de stal van Mythos. Ik ben niet bang in het donker. Ik houd van het nocturama. In gedachten zie ik een balabacdwerghert van een partje avocado smullen.

Meer weten over ‘Het jongetje dat de messen telde’ en zijn bedenker? Check onze nieuwspagina!


   Fragmenten

Het jongetje dat de messen telde – Fragment #3

        2 oktober 2019

Geen 2 zonder 3, zegt het spreekwoord. En dus krijg je vandaag een derde fragment uit ‘Het jongetje dat de messen telde’, de intelligente roman van Stephaan Margodt.

Ze blijft maar aan mijn bloemkooloor trekken. Welke deur heeft ze voor me in petto: die van de garage, het berghok, het toilet of het washok?

Ik krijg een duw in de rug en vlieg het berghok in. Ik kan bomma in haar rolstoel nog net ontwijken. De deur gaat op slot. Het peertje wordt uitgeknipt. Volstrekte duisternis.

Ik laat me op mijn hurken zakken en probeer rustig te blijven, hoewel mijn hart als een dolleman tekeergaat. Het duurt zo’n twaalf minuten voor mijn pupillen het wijdst staan en contouren in het donker kunnen onderscheiden. Dat weet ik. Een kwestie van geduld. Bomma ruikt naar een stoffige strobaal. Ik ken die geur van de stal van Mythos. Ik ben niet bang in het donker. Ik houd van het nocturama. In gedachten zie ik een balabacdwerghert van een partje avocado smullen.

Meer weten over ‘Het jongetje dat de messen telde’ en zijn bedenker? Check onze nieuwspagina!


Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *