BAARD!: allemaal mensen
Michael Troffaes
Wat begon als een klein project, groeide al snel uit… tot een boek. Fotograaf Michael Troffaes legt uit hoe ‘BAARD!’ ontstaan is en waarom hij de opbrengst aan het departement Kankeronderzoek van KU Leuven schenkt.
Foto: © Geert Vyverman
29 maart 2018 is een datum die voor altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven. Het was alsof de wereld stil bleef staan. De vorige avond was ik rond middernacht naar huis teruggekeerd. Ik had al geruime tijd aan het bed van mijn mama gewaakt. Mijn tantes zouden die nacht van me overnemen, zodat ik weer wat op krachten kon komen. De volgende morgen, een kille donderdagochtend, kreeg ik dat ene telefoontje dat niemand ooit wil ontvangen. Mijn mama was overleden aan longkanker…
De dagen, weken en maanden die volgden, waren enorm zwaar. Een ouder verliezen is altijd een forse klap, zeker als je er zo’n hechte band mee hebt. Maar als fotograaf had ik al snel het gevoel dat ik iets moest doen met deze ervaring. De emotionele rollercoaster waar ik doorheen ging, wou ik omzetten in een visuele herinnering. Een herinnering die ook nog impact kon hebben op het leven en welzijn van anderen.
Ik begon foto’s te maken van stoere mannen met baarden. Wat begon als een klein project, inclusief een vleugje humor en wat zelfreflectie, veranderde al snel in een reeks intieme portretten van zo’n 90 bebaarde modellen.
Breekbaarheid
Die portretten heb ik, samen met persoonlijke verhalen van de modellen, gebundeld tot het boek ‘BAARD!’. Tekst en beeld vullen elkaar aan, versterken elkaar, bieden een dieper, gelaagder beeld van de mens achter de foto of de getuigenis.
Ieder van de modellen heeft zijn eigen beweegreden om zich achter dit project te scharen. Ieder mens draagt een rugzak aan ervaringen met zich mee. Met de mannen in dit boek is dat niet anders. Ieder van hen heeft zijn heel specifieke levensverhaal, vol moeilijke momenten, momenten van wanhoop en pijn, maar ook van hoop, van intens geluk. Sommigen onder hen zijn door diepe dalen gegaan, maar zijn eruit geklommen en genieten nu weer ten volle van het leven. Dat brede scala aan emoties wilde ik vatten in dit boek.
Wat stoere mannen met een lange baard te maken hebben met kanker? Op het eerste gezicht niets, en tegelijk weer alles. Achter het stoere uiterlijk schuilt vaak behoorlijk wat breekbaarheid. Zo is het ook met wie lijdt onder de ziekte. Voor kankerpatiënten die chemotherapie moeten doorstaan, is het verlies van hun haar ook een extra klap, bovenop de zware, emotionele tijden die ze al moeten doorstaan.
Met mijn portretten wil ik daar een antwoord op bieden. De geportretteerde mannen bieden al jarenlang liefde en genegenheid aan hun baard. Achter hun stoere uiterlijk schuilt vaak een klein, peperkoeken hart. Precies dat verborgen, onverwachte kantje wilde ik vastleggen. Soms weerspiegelen de portretten onoverwinnelijkheid en trots, soms tederheid en twijfel.
We zijn allemaal mensen, we hebben elkaars steun nodig. Ik ben mijn moeder verloren, maar ik kan wel een bijdrage leveren om anderen te redden. Daarom gaat de opbrengst van dit boek naar het departement Kankeronderzoek van de KU Leuven.
We zijn allemaal mensen, we hebben elkaars steun nodig. Ik ben mijn moeder verloren, maar ik kan wel een bijdrage leveren om anderen te redden. Daarom gaat de opbrengst van dit boek naar het departement Kankeronderzoek van de KU Leuven. Er zijn zoveel verschillende organisaties die zich engageren voor de strijd tegen die vreselijke ziekte. Uiteindelijk wou ik zelf het gevoel hebben een wezenlijke bijdrage te kunnen leveren voor het onderzoek naar de bestrijding van kanker. Daarom koos ik voor KU Leuven.
Duizend sterren
De shoots met de modellen en het zien groeien van dit boek zijn een emotionele fotografische reis geweest. Ik heb heel veel plezier beleefd aan het maken van de portretten. Ik heb voor, tijdens en na elke shoot bijzondere mensen leren kennen, met hun heel eigen karakters en unieke eigenaardigheden. Hopelijk beleef je als lezer en liefhebber van fotografie evenveel plezier aan het boek als ik. Het is mijn vurige wens dat de portretten, in beeld én woord, je ontroeren, intrigeren, verrassen en verwonderen, je misschien zelfs een beter inzicht geven in je eigen leven, je eigen problemen en vreugdes.
Tot slot wil ik nog een aantal mensen bedanken, zonder wiens steun er van dit project geen sprake was geweest. Ik denk daarbij aan mijn uitgever, Jeroen Bernaer van Matador Uitgeverij, en zijn grote geloof in het project. Zijn enthousiasme en professionele begeleiding op het vlak van redactie, vormgeving en communicatie hebben dit boek tot een pareltje gemaakt.
Ook mijn partner Ankie en mijn prachtige zonen Nik, Tom en Sam wil ik een dikke knuffel geven, voor hun onvermoeibare steun. Zonder hen zou dit project nooit gelukt zijn. Zij hebben er mee voor gezorgd dat mijn droom werkelijkheid is geworden.
Maar bovenal wil ik mijn moeder bedanken, voor de fantastische opvoeding die ik van haar gekregen heb en alle mooie herinneringen die ik aan de jaren met haar heb overgehouden. Ik koester ze als duizenden sterren die schitteren aan de hemel. Mama, dit boek is voor jou.
Ontdek meer over BAARD!
BAARD!: allemaal mensen
Michael Troffaes
11 juli 2019
Wat begon als een klein project, groeide al snel uit… tot een boek. Fotograaf Michael Troffaes legt uit hoe ‘BAARD!’ ontstaan is en waarom hij de opbrengst aan het departement Kankeronderzoek van KU Leuven schenkt.
Foto: © Geert Vyverman
29 maart 2018 is een datum die voor altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven. Het was alsof de wereld stil bleef staan. De vorige avond was ik rond middernacht naar huis teruggekeerd. Ik had al geruime tijd aan het bed van mijn mama gewaakt. Mijn tantes zouden die nacht van me overnemen, zodat ik weer wat op krachten kon komen. De volgende morgen, een kille donderdagochtend, kreeg ik dat ene telefoontje dat niemand ooit wil ontvangen. Mijn mama was overleden aan longkanker…
De dagen, weken en maanden die volgden, waren enorm zwaar. Een ouder verliezen is altijd een forse klap, zeker als je er zo’n hechte band mee hebt. Maar als fotograaf had ik al snel het gevoel dat ik iets moest doen met deze ervaring. De emotionele rollercoaster waar ik doorheen ging, wou ik omzetten in een visuele herinnering. Een herinnering die ook nog impact kon hebben op het leven en welzijn van anderen.
Ik begon foto’s te maken van stoere mannen met baarden. Wat begon als een klein project, inclusief een vleugje humor en wat zelfreflectie, veranderde al snel in een reeks intieme portretten van zo’n 90 bebaarde modellen.
Breekbaarheid
Die portretten heb ik, samen met persoonlijke verhalen van de modellen, gebundeld tot het boek ‘BAARD!’. Tekst en beeld vullen elkaar aan, versterken elkaar, bieden een dieper, gelaagder beeld van de mens achter de foto of de getuigenis.
Ieder van de modellen heeft zijn eigen beweegreden om zich achter dit project te scharen. Ieder mens draagt een rugzak aan ervaringen met zich mee. Met de mannen in dit boek is dat niet anders. Ieder van hen heeft zijn heel specifieke levensverhaal, vol moeilijke momenten, momenten van wanhoop en pijn, maar ook van hoop, van intens geluk. Sommigen onder hen zijn door diepe dalen gegaan, maar zijn eruit geklommen en genieten nu weer ten volle van het leven. Dat brede scala aan emoties wilde ik vatten in dit boek.
Wat stoere mannen met een lange baard te maken hebben met kanker? Op het eerste gezicht niets, en tegelijk weer alles. Achter het stoere uiterlijk schuilt vaak behoorlijk wat breekbaarheid. Zo is het ook met wie lijdt onder de ziekte. Voor kankerpatiënten die chemotherapie moeten doorstaan, is het verlies van hun haar ook een extra klap, bovenop de zware, emotionele tijden die ze al moeten doorstaan.
Met mijn portretten wil ik daar een antwoord op bieden. De geportretteerde mannen bieden al jarenlang liefde en genegenheid aan hun baard. Achter hun stoere uiterlijk schuilt vaak een klein, peperkoeken hart. Precies dat verborgen, onverwachte kantje wilde ik vastleggen. Soms weerspiegelen de portretten onoverwinnelijkheid en trots, soms tederheid en twijfel.
We zijn allemaal mensen, we hebben elkaars steun nodig. Ik ben mijn moeder verloren, maar ik kan wel een bijdrage leveren om anderen te redden. Daarom gaat de opbrengst van dit boek naar het departement Kankeronderzoek van de KU Leuven.
We zijn allemaal mensen, we hebben elkaars steun nodig. Ik ben mijn moeder verloren, maar ik kan wel een bijdrage leveren om anderen te redden. Daarom gaat de opbrengst van dit boek naar het departement Kankeronderzoek van de KU Leuven. Er zijn zoveel verschillende organisaties die zich engageren voor de strijd tegen die vreselijke ziekte. Uiteindelijk wou ik zelf het gevoel hebben een wezenlijke bijdrage te kunnen leveren voor het onderzoek naar de bestrijding van kanker. Daarom koos ik voor KU Leuven.
Duizend sterren
De shoots met de modellen en het zien groeien van dit boek zijn een emotionele fotografische reis geweest. Ik heb heel veel plezier beleefd aan het maken van de portretten. Ik heb voor, tijdens en na elke shoot bijzondere mensen leren kennen, met hun heel eigen karakters en unieke eigenaardigheden. Hopelijk beleef je als lezer en liefhebber van fotografie evenveel plezier aan het boek als ik. Het is mijn vurige wens dat de portretten, in beeld én woord, je ontroeren, intrigeren, verrassen en verwonderen, je misschien zelfs een beter inzicht geven in je eigen leven, je eigen problemen en vreugdes.
Tot slot wil ik nog een aantal mensen bedanken, zonder wiens steun er van dit project geen sprake was geweest. Ik denk daarbij aan mijn uitgever, Jeroen Bernaer van Matador Uitgeverij, en zijn grote geloof in het project. Zijn enthousiasme en professionele begeleiding op het vlak van redactie, vormgeving en communicatie hebben dit boek tot een pareltje gemaakt.
Ook mijn partner Ankie en mijn prachtige zonen Nik, Tom en Sam wil ik een dikke knuffel geven, voor hun onvermoeibare steun. Zonder hen zou dit project nooit gelukt zijn. Zij hebben er mee voor gezorgd dat mijn droom werkelijkheid is geworden.
Maar bovenal wil ik mijn moeder bedanken, voor de fantastische opvoeding die ik van haar gekregen heb en alle mooie herinneringen die ik aan de jaren met haar heb overgehouden. Ik koester ze als duizenden sterren die schitteren aan de hemel. Mama, dit boek is voor jou.
Ontdek meer over BAARD!